Drieëntwintig augustus 2010. Dit is de datum waarop ik de trotse eigenaar werd van een Ford Probe 16v Highlight in de prachtige kleur ‘Electric Blue’. In het afgelopen jaar heb ik heel veel meegemaakt met mijn schatje, met mijn prachtige coupé. Dit verhaal zal jullie één jaar Probe historie voorleggen en ik hoop jullie hiermee een lach of twee te kunnen bezorgen.
Drieëntwintig augustus 2011. Ik reed eind van de middag samen met een collega van mij naar Bergen op Zoom. Hij rijdt zelf ook een Ford, een focus station uit omstreeks 2000. Deze collega had voor mij een backgroundcheck uitgevoerd op de Ford Probe die we een paar dagen daarvoor hadden bezichtigd. Hijzelf heeft bij autotrader gewerkt en heeft nog steeds contact met die mensen, dus vandaar dat hij voor mij die backgroundcheck heeft kunnen doen.
Eind van de middag komen we daar aan. Al het papierwerk was al geregeld; de betaling was voltrokken, de beste eigenaar van de autohandel had een APK voor mij erop gedaan, ik had de auto al op mijn naam gezet en de verzekering had ik ook al geregeld. Ik kreeg de enige sleutel die er was in m’n handen gedrukt en mocht gaan zitten in de Ford Probe. Alles was afgehandeld dus we konden zo wegrijden. Ik was alleen één ding vergeten: de accu was leeg… Oftewel die beste man pakte nog even een boosterpack (o.i.d.) en zorgde op die manier dat de auto startte, en zo reden we weg.
De eerste paar meters voelden heel onwennig: een eigen auto, dat was iets om aan te wennen. Het sturen ging heel licht, de koppeling was heel vergevingsgezind en het gaspedaal was ook heel gevoelig. Drie factoren wat al heel erg wennen was aangezien ik de stugge en slome A4 diesel van m’n vader en de snelle en agressieve Fiesta 1.6 Sport van m’n moeder gewend was.
Nadat mijn collega Patrick en ik getankt hadden bij de Texaco in Bergen op Zoom voor €128,94(!) gingen we de weg op richting IJsselstein. Wat heb ik mij vermaakt op die weg naar huis, airco aan, radio aan en genieten maar.
Niet veel later na die bewuste Drieëntwintig augustus was de Probe BBQ van 2010. Ik had er zo naar uitzitten kijken om erbij te zijn; allemaal nieuwe mensen ontmoeten, een route rijden en een barbecue. Helaas zat het er vorig jaar niet in om met mijn Prachtige Probe naar dit jaarlijkse hoogtepunt te komen. De reden hiervoor was: de Pech Probe stond in de garage bij een of ander kwakzalverbedrijf wat gaat onder de naam van ‘Kwik-fit’. Mijn eerste fout in de autowereld: een reparatie daar uit laten voeren. €258,75 kostte die grapje (remblokken vervangen…). De leden van de FPCN die vorig jaar op de BBQ aanwezig waren herinneren het hele dramaverhaal zich waarschijnlijk nog wel. Toch wil ik wel eventjes aanstippen dat ik die bewuste dag van de barbecue ontzettend genoten heb. De tourrit zat ik bij Michiel uit Melderslo, destijds nog met een witte voorbumper. Een prachtige dag al met al.
De volgende gebeurtenis in de geschiedenis van Richy’s Probe voltrok zich op 18 november 2010. Dit was de dag waarbij ik bij bandenboer en totaalonderhoudsbedrijf ‘Autototaal’ in Houten mijn all-season banden liet monteren. Vier nieuwe banden inclusief uitlijnen en balanceren: €454,25. Had ik toen geweten wat ik nu wist dan zou ik dit bedrijf mij tegemoet laten komen in de montage van 2 nieuwe voorbanden aangezien dit bedrijf mijn banden slecht heeft uitgelijnd. Weer €213,06 door het toilet gespoeld door de fout van een ander.
Vervolgens werd het winter, en ik was echt blij dat ik een keer naar m’n ouders had geluisterd. Deze all-season banden kwamen verrekte goed van pas deze winter. Het was elke ochtend weer feest op de weg: auto’s die wegschuiven, constant met slippende banden bij de stoplichten wegreden of die gewoon niet uit hun parkeerhaventje voor het huis wegkwamen. Ondertussen reed ik met mijn Sports Coupe met twee vingers in mijn neus gemakkelijk weg. Dat was zo genieten. En in die tijd werkte ik tijdelijk bij een andere McDonald’s vestiging omdat mijn stam-Mc dicht was wegens verbouwing. De reden waarom deze overplaatsing leuk was: mega parkeerterrein, weinig auto’s, veel sneeuw. Need I say more?
De winter ging voorbij, ik had een aantal kleine modificaties gedaan en laten doen (nog bedankt daarvoor Arjen) en het voorjaar brak aan. In dit voorjaar bleek mijn 16v’tje ook nog eens een hele goede verhuiswagen te zijn; gooi de achterbank plat en de hoedenplank eruit en je stouwt er met gemak 12 verhuisdozen in. Even ter vergelijking mijn vaders Peugeot 5008 konden totaal 15 dozen in, maar hij had daarna helemaal geen zicht meer. Dus ik vind dat mijn auto derhalve functioneler is dan een 5008.
Het leven ging door, alles ging z’n gangetje. De winter was voorbij, m’n brandstofverbruik verbeterde evenals iedereen z’n humeur. Totdat mijn humeur een nieuw dieptepunt bereikte op achttien maart 2011. Deze datum staat bij nog altijd in het zwartboek. Op deze datum was er een imbeciel die vanaf het jaarbeursplein in Utrecht, de Croeselaan opreed en geen voorrang verleende. Ik in mijn prachtige auto, die ik altijd mooi had bijgehouden, zat bovenop dat bestelwagentje in the blink of an eye was het allemaal gebeurd. Wij de auto de berm in rijden en het schadeformulier ingevuld. Wederom een fout van mij waar mijn vader mij altijd voor gewaarschuwd heeft: neem altijd foto’s van de plaats delict, foto’s van de schade, en foto’s van de beide rijbewijzen. Tot de dag van vandaag heb ik geen cent gebeurt voor dat ongeluk. Alles van mijn kant is netjes geregeld (schadeformulier, schade-expert etc.) maar die lullo van de tegenpartij moet gedacht hebben: dikke neus, ik stuur niets in. Terwijl hij op een bedrijfspolis zit… Maargoed, vandaar dus dat mijn bumper nog altijd kapot is. Overigens zit het wel in de pijplijn om daar iets aan te gaan doen, maar daar moet ik eerst weer even fondsen voor zien te werven.
Maar van iets heel negatiefs gaan we even door naar iets heel positiefs: mijn zomervakantie. Samen met een collega een stedentrip Europa maken. IJsselstein-Berlijn-Auschwitz-Krakow-Praag-Nürnberg-Keulen-IJsselstein. Bijna 2900 kilometer puur genot. Nouja zo’n 2800 kilometer was puur genot, die andere 100 kilometer was hels (een ‘snelweg’ in Polen heb ik het dan over). Toch heeft mijn oude beestje dit overleefd. En nog wel zo goed overleefd dat het enige punt voor de APK was dat de voorbanden vervangen moesten worden.
Al met al een zeer bewogen jaar. Een aantal flinke onkosten gemaakt, maar ook ontzettend veel lol gehad. Ik kocht de auto met 278.646km op de kilometerteller. Inmiddels staat deze op ongeveer 311.200km. Oftewel ik heb het afgelopen jaar heel veel benzine verstookt. Maar elke liter benzine waar mijn portemonee lichter van werd, werd mijn plezier van de Probe groter. Ik ben ook zeker van plan deze Probe voorlopig in ere te houden!
Morgen (dinsdag) ga ik nog even die andere banden laten monteren en daarna doorrijden naar Arnhem voor de vervolgafspraak van de APK en dan mag ik hopelijk weer een jaar rijden met de Probe.
Een paar dingetjes die ik nog wil doen: nieuwe voor en achterbumper erop met 18.2 uitsparing voor het kenteken. Wederom witte knipperlichten in de Probe zetten (dit punt heb ik al semigeregeld) en ik wil nog steeds een middenreflector zonder bruine rand hebben. Iemand die mij met deze punten kan helpen binnenkort??
Richy